Recensie van Stephanie van Straaten.
Marita Coppes besloot na naar studie terug te keren naar Colombia. Daar maakte ze van dichtbij mee wat voor slechte invloeden de oliewinning had op de jungle. Deze ervaring inspireerde haar tot het schrijven van het boek De laatste verhalenweefster.
Een advocate en een inheemse
De laatste verhalenweefster vertelt het verhaal van Kate, een rijke, vooraanstaande dochter van een oliemagnaat in Guatemala, en een geharde advocate, gedrild om de oliebusiness over te nemen. Tegelijkertijd vertelt het het verhaal van de verhalenweefsters, vrouwen van een traditioneel, Guatemalteeks volk, wiens tradities en belangen haaks op die van de oliemaatschappij staan.
Ondanks hun grote verschillen blijken de paden van de verhalenweefsters en de familie van Kate elkaar veelvuldig te kruisen, tot verbazing, en soms afschuw van beide. Beide families laten elkaar echter zien dat haat, wrok en familievetes alleen maar leiden tot nieuwe haat en dat fouten uit het verleden soms generaties lang door kunnen spelen.
Mystiek en fantasie, en niet altijd volledig realistisch
De laatste verhalenweefster is een prachtig boek voor lezeressen die van mystiek en fantasie houden. Verwacht echter niet een verhaal dat (naar onze Nederlandse maatstaven) volledig realistisch is. Zo worden voorouders door middel van de weefkunst in een parallelle wereld tot leven gewekt en kan hiermee de toekomst voorspeld worden. Daarnaast is de complete character change van hoofdpersoon Kate weliswaar mooi en passend in het verhaal, maar ook wel een tikje ongeloofwaardig.
Mocht je echter enigszins openstaan voor een dergelijke verhaallijn, dan biedt dit boek een prachtig inkijkje in de Guatemalteekse cultuur en een mooie spiegel voor de huidige gedachte dat de Westerse cultuur en rijkdom per definitie meer te bieden heeft.
Reflectie op de actualiteit
Daarnaast biedt dit boek je een subtiele mogelijkheid om te reflecteren op sommige zeer actuele zaken in de huidige maatschappij. Het boek laat zien welke prijs wij, of eigenlijk anderen, betalen voor onze rijkdom en luxe door een beeld te schetsen van de culturele rijkdom die het landschap te bieden had voordat er olie werd gewonnen. Het ongemakkelijke gevoel dat je als lezer krijgt bij de omschrijving van het contrast tussen het landschap zoals het ooit was en het landschap zoals het werd achtergelaten nadat alle olie gewonnen was, is maar al te herkenbaar. Juist in een tijd van discussies over nieuwe Amerikaanse pijplijnen en gaswinningen geeft dit boek een stem en een gezicht aan de andere kant van het verhaal.
Het boek is zeer vlot geschreven en wordt op geen enkel punt langdradig. Kortom, een perfecte zomerroman om vlot te lezen aan het zwembad, of om juist mee weg te dromen vanuit het regenachtige Nederland.
