Ode aan een mantelzorger (Column voor Contact)

geplaatst in: Blog | 0

Sinds kort ben ik vaste columnist voor Contact.

‘Bent u familie?’ vraagt de zuster van de Intensive Care aan mij. ‘Ja,’ antwoordt Femke in mijn plaats. Het is niet waar maar het voelt wel zo. Ik ken Femke langer dan mijn eigen zus omdat onze ouders ons als baby’s al bij elkaar in de box legden. Na veertig jaar zijn we nog steeds vriendinnen.

Nu ligt haar vader Olaf in coma. Het is voor het eerst dat ik iemand in coma zie. Hij is gevangen in een slapend lichaam maar hij ziet er niet uit als een slapend iemand. Hij is bewegelijk en hij reageert duidelijk op onze komst. Olaf kwam uit Afrika met hersenmalaria en zes weken lang is het volkomen onzeker of hij zal ontwaken en in welke staat.

Olaf heeft de beste hulp, in medisch opzicht, maar dat alleen is niet genoeg. Een vader in coma is een baan erbij voor Femke en voor haar familie. Olafs administratie moet worden gedaan, er moeten pyama’s komen, contacten moeten worden onderhouden met de rest van de familie en behandelend artsen en nog veel en veel meer.

Terwijl ik naar Femke luister, groeit mijn bewondering voor haar en voor alle mantelzorgers. Femke is zwanger maar gaat elke dag naar haar vader. Ze werkt, heeft een jong kind en een man. Daarnaast moet zij ook omgaan met het verlies van de vader die ze kende, met het gevoel overal tekort te komen en met zelfzorg die broodnodig is omdat ze zwanger is. Als haar vader ontwaakt is het eerste wat hij zegt: ‘Femke houdt van mij.’ Toch is haar rol van mantelzorger niet voorbij. Hij heeft zorg nodig en zal dat blijven nodig hebben.

Voor mij is Femke een held omdat ze zo intensief de liefde geleefd heeft. Ze is een held die in het zonnetje gezet mag worden. De Dalai Lama verwoordt het als volgt: “The world doesn’t need more ‘successful people.’ The world desperately needs more peacemakers, healers, restorers, storytellers and lovers of all kinds.”

En mantelzorgers, zou ik eraan toe willen voegen. In de media wordt succes gedefinieerd in termen van roem en rijkdom. Bij De Wereld Draait Door schuiven geen mantelzorgers, vrijwilligers of vuilnismannen aan, maar gevierde wetenschapppers, topkoks en kunstenaars.

Het is heerlijk om naar zo veel succes te kijken, maar een eenzijdig beeld geeft het wel. Want wat heb je aan roem en rijkdom als alle mantelzorgers, ouders, vrijwilligers en vuilnismannen zouden besluiten om te gaan staken?

Mantelzorgers doen werk waar wij niet buiten kunnen. Dat is het verschil met beroemdheden en sterren. Zij komen en gaan zonder dat dit voor ons dagelijks leven echt iets uitmaakt. Mantelzorgers zijn daarentegen dragende krachten in onze samenleving. Mantelzorgers kunnen niet ophouden hun werk doen omdat ze mensen verzorgen die ze liefhebben. Als zij het niet doen, weten ze, dan doet niemand anders het.

Volgen Marita Coppes:

Weaver of stories for change

Ik weef verhalen voor verandering.

Laatste berichten van

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.