Trouw aan de rivier (Column Contact)

geplaatst in: Blog | 0

Voor mijn verjaardag werd ik door mijn lief ‘ontvoerd’ naar Dordrecht, de stad van mijn voorouders van mijn moeders kant. De laatste keer dat ik er was, ging ik op bezoek bij mijn overgroot oma die aan de Wijnstraat in het centrum woonde. Ze was al in de negentig en als je bij haar op bezoek wilde komen, moest ze eerst kijken of ze wel ruimte had in haar agenda.

Terwijl wij in het zonnetje door de stad slenterden, liepen de verhalen van mijn voorouders in mijn schaduw mee. De families van beide ouders van mijn moeder waren geboren en getogen in Dordt, woonden in de Wijnstraat en gingen naar dezelfde kerk. Van de zonen van die families werd verwacht dat ze in de bedrijven van hun vaders gingen werken. 

Aan de Merwekade had de rederij van mijn overgroot opa gestaan, waar de vader van mijn moeder tegen zijn zin werkte. Zijn voorouders waren met binnenvaartschepen uit Zwitserland gekomen en hadden zich in Dordt gevestigd. Een familielid had uitgezocht dat in het Zwitserse dorp waar mijn voorouders hadden gewoond bijna alle vrouwen waren uitgeroeid omdat ze waren beschuldigd van hekserij. Wat de invloed van die felle aanval van godsdienstpsychose op mijn voorouders was, vertelde de familiegeschiedenis niet.

Ik keek uit over de Merwede en realiseerde me dat de ketting van vele generaties Dordtenaren is gebroken met het vertrek van mijn moeder uit Dordt maar dat we de rivier trouw zijn gebleven. Wij werden verliefd op Zutphen toen we over de oude IJsselbrug liepen. Mijn moeder en zus wonen aan dezelfde rivier maar dan in andere steden en ik groeide op in de buurt van de Rijn, waar mijn broer nog steeds woont.

Volgen Marita Coppes:

Weaver of stories for change

Ik weef verhalen voor verandering.

Laatste berichten van