Ik ben sinds kort vaste columnist bij Contact. Dit verhaal gaat over hoe de liefde ontstond tussen mijn opa en oma in Zutphen.
Toen ik ruim zeventien jaar geleden voor het eerst de Oude IJsselbrug overliep wist ik nog niet dat in oorlogstijd mijn opa en oma over dezelfde brug hadden gelopen en hun liefde net een paar uur oud was. De zon scheen en lichtte de witte huizen aan de IJsselkade op.
‘Gaan jullie naar Zutphen verhuizen?’glunderde mijn opa, ‘daar heb ik nog in de uiterwaarden staan schilderen.’
‘Waarom bent u helemaal vanuit Assen naar Zutphen gereisd om te gaan schilderen?
‘Omdat de liefde tussen je oma daar begonnen is.’
‘Oh ja? Vertel, vertel.’ Ik was dol op zijn verhalen.
‘Je oma studeerde medicijnen en kon tijdens de oorlog bij mijn vader haar coschappen lopen, waar zij al snel als volwaardige kracht meedraaide in zijn drukke praktijk in Enschede.’
‘Kan je nog het eerste moment herinneren dat je haar zag?’
‘Nee, wel het moment waarop ik verliefd op haar werd. Mijn vader gaf me de opdracht om je oma te vergezellen naar haar familie Amsterdam. Daar was iedereen in zak en as omdat ze net hadden gehoord dat de oudste broer van je oma was omgekomen in een concentratiekamp. Hij was politieman en had geweigerd om joden op te pakken.’ De ogen van mijn opa begonnen te glanzen toen hij zei:’ De manier waarop je oma toen leiding nam over het gezin, als oudste dochter, maakte een diepe indruk op me. Ze deed precies wat nodig was, waardoor het gezin tot rust kwam. Daar werd ik verliefd op haar. Gelukkig had ik alle tijd met haar op de weg terug naar Enschede, want we moesten liften en lopen. Tegen de avond werden we tegen gehouden door de Duisters voor de brug in Zutphen die elke avond om acht uur dicht ging voor verkeer. Het was winter en een onderwijzer uit de Hoven kreeg medelijden met ons. Hij stelde voor dat we wel in de school konden overnachten, bij de kachel in de schoolbanken. Daar heb ik je oma voor het eerst gekust. De volgende morgen staken we samen de Oude Ijsselbrug over en nam ik verliefd het landschap op. Zo kwam het dat ik terugkeerde om Zutphen te schilderen nadat je oma overleed.’
Mijn opa is een paar jaar geleden overleden maar elke keer als ik de Oude IJsselbrug oversteek en langs de apotheek rij op de schoolstraat, denk ik aan het begin van een levenslange liefde, waar ik één van de gevolgen van ben.