Wat zou er met Frida Kahlo, een legendarische Mexicaanse kunstenaar, zijn gebeurd als ze zichzelf alleen maar had gedefinieerd op basis van haar lijden? Het zou ongeveer als volgt klinken: ‘Ik had als kind polio, als jonge vrouw een zwaar busongeluk en trouwde een man die ik ook wel ‘mijn tweede ongeluk’ noemde, dus had ik geen andere keus dan een gehandicapte vrouw te worden met veel pijn, zonder enig toekomstperspectief.’ Het liep anders. Ze maakte gebruik van het enige wat ze wel kon doen in haar omstandigheden, namelijk schilderen en gebruikte haar pijn als materiaal. Daarmee begon een nieuw hoofdstuk in haar leven.
Veerkrachtige mensen hebben hetzelfde gemeen; ze hebben de moed om het narratief over zichzelf te veranderen. Oprah Winfrey begon als een kansarm meisje maar wist desondanks een imperium als televisiepersoonlijkheid op te bouwen door radicaal open te zijn over hoe zij haar moeilijkheden had overwonnen, Nelson Mandela bevrijdde eerst zichzelf (zelfs al zat hij gevangen) en kon toen Zuid-Afrika van dienst zijn om van hun apartheids-narratief af te komen.
Door het verhaal over zichzelf te veranderen, veranderden deze mensen hun leven en konden zichzelf bevrijden van de beperkende manier hoe ze door zichzelf en anderen werden gezien. Met dezelfde kracht waarmee we onze verhalen kunnen herschrijven, kunnen we onszelf ook vastzetten in overtuigingen die ons vasthouden in dat wat is gebeurd.
De veerkrachtspier oefenen is als leren schrijven. En met het versterken van je veerkracht komt ook het redigeren, nieuwe perspectieven toevoegen en het kritisch kijken of je verhaal wel loopt. Dient dit narratief me? Zo niet, dan zou een redacteur zeggen: ‘kill your darlings’. Alleen op die manier kan je bij de kracht van je eigen verhaal komen.
Geef een reactie