Levenskunstenaar (Column voor Contact)

geplaatst in: Blog | 0

Soms heb ik een levenskunstenaar nodig. Als het leven pijn doet, het niet loopt zoals ik had verwacht, gehoopt of bedacht had of als ik vergeet dat het leven ook maar gewoon een spel is.
Een van die levenskunstenaars woonde in Zutphen, in twee huizen met heel veel boeken, cd’s en een bar. Deze levenskunstenaar vond dat persoonlijke ontwikkeling best gepaard kon gaan met een goed glas Belgisch bier. ‘Het leven moet per slot van rekening gevierd worden, nietwaar?’ Ook moeilijke verhalen die schrik hebben vastgezet in je lichaam moeten afgerond worden met een viering dat het goed is afgelopen. ‘Anders blijven deze verhalen van invloed en kan je er geen punt achter zetten.’

De levenskunstenaar leerde me dat pijn bij het leven hoort en dat het toeneemt als ik er van af wil bewegen. Pijn verzacht alleen als ik het toesta te zijn. Hoe hij dat in zijn leven toepaste illustreerde hij met talloze verhalen over zijn leven, sommigen vertelde hij steeds weer, alsof hij ze steeds weer vanuit een ander licht wilde bezien.

De levenskunstenaar was transparant. Hij schuwde het niet om zijn onsympathieke kanten te tonen; zijn drift, zijn ongeduld, zijn gelijkhebberigheid. ‘Wat zou een slechte moeder, echtgenote of therapeut doen?’ Je moet je dat af toe afvragen Marita, want een goede moeder, echtgenote of therapeut zijn is niet altijd goed voor jou.’ En dat was waar, er bleek niets mis te zijn met een beetje verwaarlozen, piquetpaaltjes neerzetten, een keer flink onredelijk zijn.

Had hij maar een eeuwig leven, een plek in het bos waar ik zo nu en dan bij hem kon uitrusten van het leven onder het genot van een la chouffe maar zo gaat het leven niet. Hij is er niet meer.

Volgen Marita Coppes:

Weaver of stories for change

Ik weef verhalen voor verandering.

Laatste berichten van